Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017




Καταλήψεις και αλήθεια.






  Ένα φαινόμενο των χρόνων της δημοκρατίας είναι και οι καταλήψεις γενικώς και η πιο ελαφρά μορφή αυτών, οι μαθητικές καταλήψεις. Αυτές γίνονται κατά κανόνα ένα μήνα πριν τα Χριστούγεννα , φέτος λόγω καλών καιρικών συνθηκών και καλύτερης οργάνωσης του "γραφείου κινητοποιήσεων", ξεκίνησαν πιο νωρίς.

Αρχικά οι καταλήψεις αυτές, όλες μα όλες, καθοδηγούνται από ενιαίο καθοδηγητικό κέντρο της Αθήνας, το οποίο με τη σειρά του καθοδηγείται από "πνευματικούς ανθρώπους", αγωνιστές της δημοκρατίας...
που κρύβονται πίσω από παιδιά για να δημιουργήσουν πρόβλημα πολιτικό, κλίμα αγωνιστικό, άλλοτε έχοντας δίκαιο, άλλοτε απλώς για επαναστατική γυμναστική.Οι μαθητές χρησιμοποιούνται ως μοχλός πίεσης, αλλά είναι και αυτό μέρος της αγωνιστικής επίτευξης των στόχων που είναι πάντοτε το "γενικότερο καλό", το οποίο εμείς οι αδαείς και έχοντες χαμηλή αντιληπτική ικανότητα αδυνατούμε να δούμε...Είναι αυτό που κάποτε έλεγε η δημοκρατική Αμερική όταν βομβάρδιζε αμάχους "οι παράπλευρες απώλειες" ή η πάλαι ποτέ κομμουνιστική άποψη "οι χρήσιμοι ηλίθιοι"....

Οι γονείς, έχοντας ξενοιάσει από την ευθύνη για τη στάση του παιδιού τους, συνήθως κατατροπώνουν φραστικά τους "ανίκανους και τεμπέληδες καθηγητές" που δεν μπορούν να σπάσουν μια κατάληψη και επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους, ήσυχοι που επιτέλεσαν στο ακέραιο το καθήκον τους.Φυσικά υπάρχει και ο γνωστός επίλογος.."Ας ήμουν εγώ διευθυντής και ας τολμούσαν... Αλλά βρήκαν και τα κάνουν...".
Φυσικά έχουν απόλυτο δίκιο...Ως συνήθως...

Οι καθηγητές είναι χαλαροί, κατάληψη σημαίνει λιγότερο μάθημα σε ένα σχολείο που στα μισά μαθήματα οι μαθητές απαξιούν να ανοίξουν βιβλίο,που η δικαιολόγηση απουσιών χρόνια τώρα είναι ένα γελοίο  φαινόμενο συμπαιγνίας στην απάτη γονέων-καθηγητών-πολιτείας σε γνώση του μαθητή, που εθίζεται στο ψέμα και την υποκρισία.Άλλωστε η  πολιτεία δεν χάνει ευκαιρία να μιλήσει για τους τεμπέληδες καθηγητές, που κάνουν μόνο οκτώ μήνες μάθημα, που κάνουν ιδιαίτερα (λες και τα ιδιαίτερα δεν τα ζητούν γονείς...),άρα και οι καθηγητές είναι ευτυχείς που γλιτώνουν κάποιες ώρες και τους δίνεται η δυνατότητα να πιουν παρέα έναν καφέ.

Οι Διευθυντές στην πλειονότητά τους επιχειρούν με ψέματα, με τρομοκρατία και επίκληση αντιφατικών νόμων, να σπάσουν την κατάληψη, για να αποδείξουν ότι έχουν σιδηρά πυγμή, ενώπιον των γονέων ,της κοινωνίας, κυρίως όμως έναντι της προϊστάμενης αρχής...Στις επόμενες κρίσεις θα το έχουν στο ενεργητικό τους... Δεν τους περνά από το νου, ότι ένα από τα μαθήματα είναι και η αγωνιστική διεκδίκηση, τα επιτρεπτά όρια, ο συμβιβασμός στην ικανοποίηση των αιτημάτων, η στάση και συμπεριφορά σε χρόνους κρίσιμους έναντι έμψυχου και άψυχου υλικού...Καλούν με περισσή ευκολία τα μέσα καταστολής, αστυνομία, πυροσβεστική, ενημερώνουν συγκινημένοι "τας αρχάς"για τα επιτεύγματα... Ενίοτε ρωτούν δειλά δειλά αν επιτρέπεται η χρήση όπλων μαζικής καταστροφής ή έστω ένας αξιοπρεπής βομβαρδισμός, από Ελληνικά βεβαίως αεροσκάφη, των οποίων χειριστές θα είναι αυτοί οι αετοί των αιθέρων, που συχνά πυκνά μας κάνουν και ριγούμε από συγκίνηση για το αξιόμαχο της αεροπορίας μας...

Οι δε μαθητές, απλό ..Φεύγουν από ένα σχολείο που στην καλύτερη ανέχονται, αν δεν μισούν..Από την υποχρεωτική παρακολούθηση μαθημάτων που δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με την πραγματικότητα, από ένα χώρο απλής  φύλαξης νέων για έξι ώρες ημερησίως...Δέχονται να γίνουν οι "χρήσιμοι ηλίθιοι", αρκεί να γλιτώσουν όσο περισσότερο χρόνο από αυτό που η πολιτεία ονόμασε σχολείο...

Θυμάμαι έναν κοντό μαθηματικό σε ένα επιστημονικό συνέδριο...Είπε...

Περίεργο...
Όλες οι χώρες του κόσμου όταν έχουν να τοποθετήσουν σχήματα τριγωνικά, βάζουν τη βάση κάτω και την κορυφή επάνω, για μεγαλύτερη ευστάθεια...




Εμείς βάζουμε την κορυφή για στήριξη και τη βάση να αιωρείται...Και αντέχουμε ως χώρα..Περίεργο ..Και κάθισε...


Δεν είναι περίεργο;










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου