Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017

Μια άποψη για την κεντροαριστερά που λείπει...





  Είναι πλέον ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι περίσσεψαν τα κόμματα που ενστερνίστηκαν τα μνημόνια για λόγους ευκολίας και δυσκολεύονται πλέον να ομολογήσουν την αποτυχία στον τομέα των αποτελεσμάτων, γεγονός που θα τους επέτρεπε να αλλάξουν ρότα. Τα όσα έμειναν στον αντιμνημονιακό χώρο ή θα ανήκουν στην κατηγορία εκείνων που και να απέδιδαν τα μνημόνια θα ήταν αντίθετα με την εφαρμογή τους, λόγω κοσμοθεωρίας ή θα ανήκουν στην κατηγορία των άλλων  που είδαν το 62.5% του "όχι", ως την ευκαιρία εισόδου στη βουλή σίγουρη και χωρίς αμυχές...

  Είναι λοιπόν προφανές ότι λείπει ο πολιτικός εκείνος φορέας που θα έχει  ένα περιορισμένο και σαφές πλαίσιο πολιτικών αφενός και την γενναιότητα της αυτοκριτικής στην ανάγκη διορθωτικής πορείας και όχι στο σαδομαζοχιστικό αυτομαστίγωμα χωρίς λόγο, αιτία και κυρίως χωρίς αποτέλεσμα.Η Δημοκρατική Συμπαράταξη επιχείρησε να καλύψει τον χώρο αυτό, εν μέρει το πέτυχε, όμως τα αποτελέσματα είναι κατώτερα των προσδοκιών , κυρίως όμως είναι πολύ μικρά για να ταράξουν τα λιμνάζοντα ύδατα και να δημιουργήσουν πολιτικά γεγονότα.

  Αναφέρω  το τι θα περίμενα ως ενεργός πολίτης από έναν φορέα του τύπου που περιέγραψα, ως βασικές πολιτικές επιλογές, πέρα και μακριά από τα συνήθη περί μεταρρυθμίσεων που κουραστήκαμε να ακούμε και αποτελέσματα δεν βλέπουμε.

  Α. Επιβάλλεται ο νέος φορέας να έχει πρόταση ολοκληρωμένη, ενιαία, κοστολογημένη και αποτυπωμένη σε δεσμευτικό κείμενο, που θα περιέχει  το σύνολο των μεταβολών, περικοπών, μειώσεων ή άλλων επώδυνων μέτρων, το οποίο θα παρουσιαστεί με σχολαστικότητα και λεπτομέρεια στον Ελληνικό λαό προεκλογικά και θα αποτελεί το ίδιο κείμενο τις προγραμματικές δηλώσεις μετεκλογικά και τον οδηγό δημιουργίας ανάλογων νομοθετημάτων.Αηδιάζει πλέον η εικόνα του πολιτικού που καταγγέλλει τους "άλλους" για την εφαρμογή "καταστροφικών μνημονιακών" μέτρων,περιμένοντας την ώρα να υλοποιήσει τις ίδιες ακριβώς  μνημονιακές πολιτικές, αλλά ως βουλευτής κυβερνώντος κόμματος ή ακόμη καλύτερα ως υπουργός.

Β.Είναι ανάγκη για λόγους προφανείς, να ζητήσει την άμεση απομάκρυνση των "θεσμών" και αυτών που ως τοποτηρητές 
ξένων οργάνων παρεμβαίνουν στην διαμόρφωση της πολιτικής .  Αυτό,όχι γιατί "μισούμε" αυτούς που ενδεχόμενα θα ήθελαν πραγματικά να βοηθήσουν, αλλά γιατί επιτέλους το πολιτικό προσωπικό  πρέπει να αποδείξει ότι έχει την δύναμη να σταθεί στα πόδια του και να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν  στην δύσκολη αυτή συγκυρία. Όσοι φοβούνται τις σπίθες ας μην γίνουν σιδεράδες...

Γ. Άμεσα πρέπει να ακυρωθεί κάθε διάταξη που απαλλάσσει αδικήματα που σχετίζονται με αποφυγή καταβολής οφειλών προς το δημόσιο, αδικαιολόγητο πλουτισμό, φοροδιαφυγή, απόκρυψη εισοδημάτων. Η πολιτεία να διατηρήσει το δικαίωμα του ελέγχου κάθε πολίτη, όποτε θέλει και για όποια παρελθοντική περίοδο θέλει. Να δοθεί κάποιος χρόνος να κάνουν τις απαραίτητες "διορθωτικές κινήσεις" οι μη σύννομοι και με δεδομένη την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης , όσοι αποκαλύπτεται ότι παρά ταύτα, βρίσκονται σε καθεστώς παρανομίας, κατάσχεση των περιουσιακών στοιχείων και προσωποκράτηση σε φυλακές παραγωγής έργου.Ο μέσος πολίτης αδυνατεί να καταλάβει γιατί σε βάθος χρόνου η κλοπή γίνεται ανεκτή ως πράξη για ορισμένους, ενώ υποθέσεις ήσσονος σημασίας εκδικάζονται  μετά χρόνια χωρίς καμιά δυνατότητα απαλλαγής.Μόνο έτσι η κοινωνία θα αποδεχθεί σκληρά μέτρα περαιτέρω, χωρίς να νιώθει το μόνιμο θύμα των "έξυπνων και καπάτσων".

Δ. Το τελευταίο διάστημα ο νόμιμος δρόμος εξαπάτησης πάντων και πασών και άμεσου πλουτισμού, είναι οι περίφημες "πτωχεύσεις". Πτωχεύσεις στις οποίες ο "δυστυχής επιχειρηματίας" κρατά ανέπαφα τα προσωπικά του στοιχεία, κότερα, σπίτια στην χώρα ή εκτός, καταθέσεις τραπεζικές και εκβιάζει την πολιτεία με την ανεργία των εργαζομένων, επιδιώκοντας την νομιμοποίηση ενός καθαρού εκβιασμού, περικοπής των οφειλομένων σε πιστωτές και προσωπικό. Αλλαγή του νόμου, πτώχευση να σημαίνει συνεισφορά στην εξόφληση των εχόντων λαμβάνειν, με εκποίηση  της προσωπικής περιουσίας του πτωχεύσαντος επιχειρηματία, ανάληψη της ευθύνης από την πολιτεία καταβολής της κατώτατης σύνταξης των 384 ευρώ  στον αναξιοπαθούντα συμπολίτη μας και απαλλαγή περαιτέρω υποχρεώσεων , εφόσον αποκλειστεί μετά από ενδελεχή έρευνα ο δόλος.  Νομοθέτηση της πτώχευσης των φυσικών προσώπων στην περίπτωση που έχασαν την εργασία τους ή έκλεισαν την επιχείρησή τους, συνέβαλλαν στην αποπληρωμή των οικονομικών τους υποχρεώσεων και πλέον αδυνατούν περαιτέρω.

Ε. Ένα μισθολόγιο για όλους όσοι αμείβονται από το δημόσιο. Συμπεριλαμβάνονται, δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι δημοτικών επιχειρήσεων, εποπτευόμενων οργανισμών με πακέτο μετοχών του κράτους, χρησιμοποιώντας την απλή και καθαρή λογική της βάσης και του συντελεστή επαγγέλματος. Πχ βάση το 1000 ευρώ. Οι καθαρίστριες με συντελεστή 0.6 οι εκπαιδευτικοί με συντελεστή 0.9 οι δικαστικοί με 1.5 οι βουλευτές με 1.6 σε συμφωνία με τους συνδικαλιστικούς εκπροσώπους. Εάν υπάρξει πλεόνασμα να κατανέμεται αναλόγως , εάν έλλειμμα να μειώνονται οι αποδοχές αναλόγως. Σύστημα δίκαιο και το οποίο δεν δημιουργεί ελλείμματα. 

ΣΤ. Ο ιδιωτικός τομέας που κλαψουρίζει διαρκώς για την δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται,για δήθεν υπέρμετρη φορολόγηση, να μειωθεί ο φορολογικός συντελεστής μόνο σε όσους αποδεχθούν να γίνει έλεγχος των περιουσιακών τους  στοιχείων κινητών και ακινήτων απανταχού της γης, να συγκριθούν τα αποτελέσματα με τις φορολογικές δηλώσεις που υποβλήθηκαν, και αν ήταν νόμιμος, να μειωθούν οι συντελεστές φορολόγησης, αν όχι να υποχρεωθεί σε βάθος πενταετίας να καταβάλλει την προκύπτουσα διαφορά. Αν αρνείται τον έλεγχο, αυτοί οι συντελεστές, αν όχι υψηλότεροι.

Ζ. Σημειολογικά και χωρίς  να έχει οικονομική αξία η κίνηση, να δοθεί στους εθνοπατέρες η δυνατότητα να διαμένουν δωρεάν, όταν είναι μακριά από την έδρα τους, σίτιση επίσης δωρεάν , συμβολικό ποσό λοιπών εξόδων και τις αποδοχές ενός μέσου υπαλλήλου. Αυτό διότι, αν μεν αμείβονταν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δεν δικαιούνταν ούτε ευρώ με βάση τα αποτελέσματα, άλλως η χώρα είναι σε έκτακτη ανάγκη και επιβάλλεται να είναι οι πρώτοι που θα "υποφέρουν" στην πορεία εξόδου από την κρίση.Τούτη την ώρα η βουλευτική έδρα είναι τίτλος τιμής και όχι ευκαιρία πλουτισμού...

Η. Σημαντική θεωρώ την αναζήτηση του νέου μοντέλου δημοκρατικής διοίκησης της χώρας, είναι η εποχή της αναζήτησης της σύγχρονης μετακοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Το σύστημα ετελεύτησε τον βίο του, οι πολίτες δεν το εμπιστεύονται, κοινωνική δικαιοσύνη αδυνατεί να αποδώσει, τα δε λογιστικά του αποτελέσματα είναι τραγικά, όπως από το χρέος της χώρας προκύπτει.Είναι ώρα ο τόπος που γέννησε τη δημοκρατία, να προχωρήσει και στο νέο περιεχόμενο αυτής.Μια νέα δημοκρατία, με κοινωνική δικαιοσύνη και αποτελεσματικότητα.

 Αν αυτές ήταν οι βασικές πολιτικές επιλογές, που είναι και οι περίφημες μεταρρυθμίσεις που χρόνια ακούμε χωρίς τίποτε να γίνεται,εμείς οι πολίτες θα είμαστε περήφανοι που είχαμε την δύναμη να τιθασεύσουμε τις αδυναμίες μας και η χώρα περήφανη που με αξιοπρέπεια ξεπέρασε μια φοβερά δύσκολη καταιγίδα. 
  Να αφήσουμε στα παιδιά μας έναν χώρο απαλλαγμένο "βαρών" να εργαστούν, να ερωτευτούν, να δημιουργήσουν, νιώθοντας υπερήφανα και για τον τόπο τους και για τους γονείς τους.

  Αναγνωρίζοντας ότι δεν έχουμε οι πολίτες, ούτε τον χρόνο να ασχοληθούμε, ούτε τα στοιχεία, ούτε τις ιδιαίτερες και απαραίτητες γνώσεις, αγνοείστε αυτά που λέμε εμείς, πείτε μας τι λέτε εσείς...Με απλά λόγια και  κυρίως"ανατρεπτικό"περιεχόμενο. Υπενθυμίζω ότι όσες φορές και αν ζεστάνεις το νερό στους εκατό βαθμούς , πάντα θα αρχίζει να βράζει...Αν επαναλαμβάνετε τις κοινοτυπίες του παρελθόντος οι πολίτες θα αγνοούν το μήνυμα...


Πείτε κάτι νέο, ελπιδοφόρο, ειλικρινές, εφαρμόσιμο, κοινωνικά δίκαιο και που να παράγει αποτέλεσμα.Εδώ είμαστε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου