Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Η ιστορία μιας γέφυρας...


Αυτό παρουσίασαν στον δωρητή, προκειμένου να πειστεί να αλλάξει την άποψή του και αντί Γυμνασίου να δώσει τα χρήματά του για γέφυρα.


Αυτή ήταν η πρόταση των "φευγάτων" της εποχής εκείνης...πέρασαν χρόνια πολλά βλέπεις...




Έτσι έβλεπε τα πράγματα η τότε Δήμαρχος, με μια παιδική διάθεση και απέραντη αθωότητα.Επικρατούσε γενικώς στον Δήμο το "παιδικό", όλα έμοιαζαν με παιδική χαρά..



Υπήρχε φυσικά και ο αντίλογος. Οι ρομαντικοί πρότειναν την γέφυρα στο πλάι, επικεντρώνοντας την προσοχή στα άνθη..Που να φανταστούν ότι σε τέτοιες περιοχές αναφύονται ενίοτε και άνθη του κακού...

Οι των αστικών είχαν την δική τους προσέγγιση, κάνανε και τις απαραίτητες δοκιμές και συμπέραναν "Λυγίζει αλλά δεν τσακίζει..."


Οι οικολόγοι είχαν την δική τους προσέγγιση, πράσινο,σχοινί από αναρριχώμενα φυτά, μπαμπού. Ζούγκλα υπήρχε ούτως ή άλλως , η σύγχρονη ελληνική πολιτεία, είναι κατά γενική ομολογία μια απέραντη ζούγκλα.


Επίσημη πρόταση από κόμμα, υπήρξε μόνο από το κόμμα των Ανεξάρτητων. Φυσικά η πρόταση προέβλεπε και το πέρασμα αρμάτων μάχης..για προφανείς λόγους..


Έγιναν και δοκιμές, ευτυχώς για το έθνος δεν ήταν μέσα στο άρμα ο "ηγέτης"..




Η ιστορία όμως δεν περπάτησε και η σημερινή εικόνα είναι όπως την βλέπετε. Θετικό είναι το γεγονός ότι η στάθμη του νερού είναι τέτοια που επιτρέπει στους φανατικούς των επικίνδυνων σπορ να περνούν με μικρό ομολογουμένως κίνδυνο, γεγονός που εγγράφεται στα θετικά των δύο Δημοτικών Αρχών , αν συνυπολογίσουμε και τους τόκους που κερδίσαμε από την ανικανότητά τους..


Συνεδρίασε η διαχειριστική επιτροπή και πληροφορίες φέρουν να έχει καταλήξει στον τύπο της γέφυρας που πλέον επιλέγουν, κάτι σαν βραδινό αεράτο φόρεμα...Δύο απλές , πρακτικές όμορφες κατασκευές που μεταφέρονται κιόλας αν κάποιος θελήσει να περάσει το ποτάμι και πιο "ψηλά" ή "χαμηλά".

Μια λύση είναι αυτή που βλέπετε, δοκιμασμένη, ανθεκτική, επιστημονικά τεκμηριωμένη, χαμηλού κόστους για να συνεχίσουν τα κέρδη από τους τόκους,με μικρές απώλειες.Η εικόνα που φαίνονται σπασμένα σανίδια την αδικεί, απλά δοκίμασαν να περάσουν  "παχύδερμα" στελέχη  Δημοτικής Αρχής. Οι πολίτες προφανώς δεν κινδυνεύουν, με την μνημονιακή πολιτική υπέρβαροι είναι είδος προς εξαφάνιση...



Η δεύτερη έχει και αυτή την αξία της . Έρχεται ως γέφυρα, αλλά αν υπάρχει στοιχειώδης ευαισθησία στα στελέχη που με οποιονδήποτε τρόπο είχαν ευθύνη στην σημερινή τραγική έως γελοία εικόνα, να έχουν πεθάνει οι δωρητές και να μην έχουμε ούτε μία παραίτηση, η γέφυρα είναι η λύση. Το σχοινί χρησιμοποιείται και για κρεμάλα...Αλλά ποιος έχασε την ευαισθησία......

1 σχόλιο:

  1. η ιστορία μιας γέφυρας είναι σαν την ιστορία μιας Ελλάδας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή